Ψυχανεμίσματα

Κι αν είναι κόκκινο πανί που υφαίνει η Πηνελόπη
Κι ο ταύρος είναι το γυαλί που σπάει την ανατολή

Φέρε μου ρόδα του μαγιού και πάρε την ψυχή μου
Να 'ν' το στολίδι τ' ουρανού τα άσπρα κρίνα στην αυλή σου

Κι αν μ' αγαπάς που 'μαι πουλί που σου κελαηδάει
Στη σιωπή μου αν χαθείς το μέγα σφάλμα της ζωής

Είναι η πιο βαριά ποινή αγάπη άμα πετάεις...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι