Επιτάφιος | Christopher Logue

 

Christopher Logue (1926-2011)
© Mark Gerson / National Portrait Gallery, London




CHRISTOPHER LOGUE


ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ

Γέρασα πια.
Τίποτα δε με ενδιαφέρει.
Έπειτα,
Δεν είμαι και πολύ έξυπνος,
Κι οι ιδέες μου
Δεν έχουν ταξιδέψει παρά
Ίσαμε τις πατούσες μου.
Με ρωτάς:
Ποια είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο ευτυχία;
Δυο πράγματα:
Το να αλλάζω γνώμη
όπως αλλάζω μία πένα για ένα σελίνι·
Και,
Το ν’ ακούω
Της κοπελίτσας
Τη φωνή
Που τραγουδάει διασχίζοντας την κατηφόρα
Αφού πρώτα μ’ έχει ρωτήσει το δρόμο.





Μετάφραση: Νικολέττα Μ. Σίμωνος  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι