Σαν τον βοσκό
Να κοιμηθώ σα μάχομαι και ύπνος δε με πιάνει,
ευθύς εμπρός μου απλώνεται η θάλασσα,
ίσαμε τον ορίζοντα η απεραντοσύνη,
και πιάνω να μετρώ τα κύματα σα να 'ναι προβατάκια,
κοπάδια ολάκερα που τα λιβάδια τα γλαυκά τ' ατέρμονα αλωνίζουν.
Κι εγώ σαν τον βοσκό
που πρώτη του φορά τη θάλασσα αντικρίζει.
ευθύς εμπρός μου απλώνεται η θάλασσα,
ίσαμε τον ορίζοντα η απεραντοσύνη,
και πιάνω να μετρώ τα κύματα σα να 'ναι προβατάκια,
κοπάδια ολάκερα που τα λιβάδια τα γλαυκά τ' ατέρμονα αλωνίζουν.
Κι εγώ σαν τον βοσκό
που πρώτη του φορά τη θάλασσα αντικρίζει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου