Colette

Ζακ Πρεβέρ (1900-1977)  Πηγή φωτό JACQUES PRÉVERT ΠΕΛΩΡΙΟΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΣ Πελώριος και κόκκινος Πάνω από το Γκραν Παλαί Ο χειμωνιάτικος ήλιος εμφανίζεται Κι εξαφανίζεται Σαν κι αυτόν η καρδιά μου θα εξαφανιστεί Και όλο μου το αίμα θα φύγει Θα φύγει να σε ψάξει Αγάπη μου Ομορφιά μου Και να σε βρει Εκεί όπου βρίσκεσαι. Μετάφραση: Νικολέττα Μ. Σίμωνος

Jacques Prévert (1900-1977) JACQUES PRÉVERT ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ Τα παιδιά που αγαπιούνται φιλιούνται όρθια Με τις πλάτες στις πόρτες της νύχτας Κι οι περαστικοί τα δείχνουν με το δάχτυλο Μα τα παιδιά που αγαπιούνται Δεν είν’ εκεί για κανέναν Κι είναι μονάχα ο ίσκιος τους Που τρέμει μες στη νύχτα Προκαλώντας την οργή των περαστικών Την οργή, την περιφρόνηση, τα γέλια και τον φθόνο τους Τα παιδιά που αγαπιούνται δεν είν’ εκεί για κανέναν Είν’ αλλού πολύ πιο μακριά απ’ τη νύχτα Πολύ πιο ψηλά απ’ τη μέρα Μες στο εκθαμβωτικό φως της πρώτης τους αγάπης Μετάφραση: Νικολέττα Μ. Σίμωνος