Εκδιδομένων το ανάγνωσμα

Τα ποιήματα δακρυρροούν
καθώς οι άνθρωποι κοιμούνται
κι ονειρεύονται
λίγο προτού ξυπνήσουν
για να ν' αντιμετωπίσουν
της ημέρας τις προκλήσεις
τυχόν θλίψεις ή χαρές

Τα ποιήματα δακρυρροούν
καθώς οι άνθρωποι ερωτοτροπούν
μ' εκείνον π' αγαπούν
καθώς οι άνθρωποι χαρίζουν
την καρδιά τους
στης καρδίας τους τον εκλεκτό
τον ένα

Μα τα ποιήματα
με την ανάσα τους λειψή
δακρυρροούν
και βρίζουνε
που φυλακίστηκαν
δίχως να το ζητήσουν
που σαν και τους γεννήτορές τους
ποτέ δεν είναι λέφτερα
κι ας, όπως και εκείνοι,
το νομίζουν

Αχ, τα ποιήματα δακρυρροούν
-ναι, τα φτωχά μου-
γιατί δίχως να ρωτηθούν
εκδίδονται κι αυτά
σαν τις πουτάνες

Well, that's life, θα μου πεις
Και θα σου πω κι εγώ,

                    Ε, τόλμα τώρα, αν μπορείς, και πες το και σ' εκείνα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι