Τριολέτα

La Rose en Cognac, Nicoletta Simonos

Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ

Ένα κοχλάδι στο γοβάκι μου έκρυψες,

Μα εγώ ένα ρόδο ωραιότατο βρήκα·

Υφή βελούδινη κι ευωδιά όλο γλύκα...

Ένα κοχλάδι στο γοβάκι μου έκρυψες,

Που άνθος εγίνη, κι ωστόσο δεν έπαψες

Το κοχλάδι να θες που ποτέ μου δε βρήκα...

Ένα κοχλάδι στο γοβάκι μου έκρυψες,

Μα εγώ ένα ρόδο ωραιότατο βρήκα!

ΑΓΑΠΗΣ ΝΗΜΑ

Άραξες, πού προσάραξες, καράβι σιντεφένιο;

Σε ποιανού κάβου τα νερά, σε ποιου πελάγου κύμα

Ακούμπησες το σώμα σου δίχως να στείλεις σήμα;

Άραξες, πού προσάραξες, καράβι σιντεφένιο!

Στον Αϊ-Νικόλα δέομαι ύπνο να ’χεις μελένιο·

Κι ας άραξες στ’ αλαργινά, μας δένει αγάπης νήμα...

Άραξες, πού προσάραξες, καράβι σιντεφένιο;

Σε ποιανού κάβου τα νερά, σε ποιου πελάγου κύμα…

Η ΓΥΜΝΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΣΟΥ

Τη γύμνια των άστρων σου γεύομ’ απόψε,

Καθώς φεγγάρι σπαθί δειλά ακροβατεί στ’ ονείρου την κόψη·

Γύμνια λαμπρή, ευειδής ιαχή και πώς ν’ ανακόψει

Τη γύμνια των άστρων σου! Γεύομ’ απόψε

Το πάλλευκο φως σου· ω! έρωτα, εμέ έλα και σώσε!

Φως στην ψυχή, μέλι στην πληγή, μειλίχια όψη...

Τη γύμνια των άστρων σου γεύομ’ απόψε,

Καθώς φεγγάρι σπαθί δειλά ακροβατεί στ’ ονείρου την κόψη...