Muhammad Hesham

 

Muhammad Hesham

Ποιήματα

Επιλογή-Μετάφραση-Επίμετρο: Νικολέττα Σίμωνος

ΝΥΧΤΑ

Η νύχτα να βρει γυρεύει τη νύχτα της:
Δεν είναι το σκοτάδι
Ούτε της θάλασσας η όψη η ζοφερή
Δεν είν’ ο ύπνος των φυτών ο ελαφρύς
Μήτε ο ψίθυρος των πόθων
Ούτε τ’ αγιάζι που τριγύρω
όπου να ‘ναι θ’ απλωθεί.
Από τη νύχτα λείπει το πρωταρχικό στοιχείο της:
Είναι κλειστά τα μάτια σου;




ΓΛΩΣΣΑ

(Στον Σίντι Μοχάμεντ Λάκχνταρ-Μπάρκα, Αλγερία)

Η μάνα σου και η δική μου,
Χιλιάδες μίλια μακριά η μια από την άλλη,
Δεν έμαθαν ποτέ τους ούτε λέξη
Από τούτης της γης την ιστορία.
Κι όμως, εδώ, κι οι δυο μας
Δεν έχουμε παρά τούτης της γης τη γλώσσα
Για τις νεράιδες και για τους δαίμονες να πούμε
Που κατοικούν στις ιστορίες
Της μάνας σου και της δικής μου.




ΚΑΝΕΙΣ

(Στην Ογινάντε Ογκούνμπα, Νιγηρία)

Ο ουρανός εδώ δεν έχει παραθύρια
Μήτε και το φεγγάρι έχει πανιά
Και τα δέντρα
Ολόιδια είναι οι σκιές τους.
Κανείς δεν ονειρεύεται
να ‘ν’ άστρου γιος
μήτε μιας χήρας* κόρη
Ω βασιλιά της βροχής και του ανέμου
Πώς δύνανται τα βήματά σου να περπατούν
Και τα τραγούδια σου να άδουν;

 

*Σ.τ.Μ.: Χήρα (η), ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα πτηνά της αφρικανικής ηπείρου.

ΜΑΚΡΙΑ

(Στην Κορίνα Τζενούνεα Γιορντάκε, Ρουμανία)

Οι πεταλούδες
Δεν είν’ για να τις παγιδεύουμε
Σε ένα δίχτυ μέσα, μήτε σε ένα ποίημα.
Φτεροκοπώντας στον αέρα
Είτε στα μονοπάτια μέσα του μυαλού,
Όνειρα κάνουνε
Να ειδωθούν
Ν’ αγαπηθούν
Από απόσταση μονάχα.




ΠΑΝΤΑ

(Στην Κριστίν Γκέρχαρντ, Γερμανία)

Υπάρχει πάντα μια φλόγα μικρή
Και στη νύχτα ακόμα την πλέον σκοταδιασμένη.
Υπάρχει πάντα
Ένα παραθύρι μισάνοικτο,
Μια καρδιά που δυνατά να κτυπήσει προσμένει,
Και μια καινούργια αυγή
Να χαράζει πάντα στην ώρα της.




ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ

Οι πόλεις του βορρά
Την αυγή τους θάβουν
Κάτω από τροχούς και από λάστιχα.
Κοντά και μακριά,
Τα κούφια πλήθη,
Κοπαδιασμένα με βια στο πουθενά,
Δεν δύνανται να θυμηθούν
Πως να θυμούνται μπορούνε.
Κανείς δεν έχει αυτιά
Για το ουρλιαχτό της ομίχλης
Κανείς δεν έχει μάτια
Για τους κοκκινολαίμηδες που αναπαύονται.
Κοντά και μακριά,
Το δάκρυ του νότου
Δεν παύει να επαγρυπνεί, να αφυπνίζεται και να μαστιγώνει.




ΠΡΟΤΟΥ

Κάμποσα τα καράβια
Που ταπεινά ενδίδουν
Σε αδηφάγες θάλασσες
Προτού οι ναύτες τους νοήσουν
Πως η γνωστή διαδρομή
Δεν είναι πάντα κι η ασφαλέστερη.




ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΙΧΩΣ ΕΣΕΝΑ*

Κι άλλοι διαβάτες
έρχονται,
όθεν ερχόμασταν κι εμείς,
και χάνονται στη νύχτα.

Η νύχτα
τις δυο σκιές τις κάνει μία
κι είν’ η σκιά μου μοναχή
κι από το φως διασκορπισμένη.

Το φως
τους πόθους μες στα μάτια αναστατώνει
κι αφήνει τα μάτια μου θύματα
της ταραχής ετούτης.

Η ταραχή
τον πρωτόγονο διάλογο αντικόβει
ανάμεσα στο έρεβος και σ’ έναν χείμαρρο πόθων
κι ανάμεσα στον δρόμο και τα βήματα.

Να 'τανε τι εκείνο που τα βήματά μου οδήγησε
να ψάξουνε
τα σκόρπια βήματά μας
σ’ έναν δρόμο δίχως εσένα;


*Σ.τ.Μ.: Το ποίημα γράφτηκε αρχικά στα αραβικά και στην πορεία αποδόθηκε στα αγγλικά από τον ίδιο τον ποιητή.




Επίμετρο:

Ο Μουχάμαντ Χέσαμ είναι Αιγύπτιος ποιητής και μεταφραστής στην Αραβική ποιημάτων των Έμιλυ Ντίκινσον, Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, Τεντ Χιούζ, Σύλβια Πλαθ, Πωλ Ελυάρ, Ματσούο Μπασό και Πάμπλο Νερούδα. Διδάσκει Αγγλική Λογοτεχνία στο Helwan University του Καίρου. Γράφει ποίηση τόσο στα αραβικά όσο και στα αγγλικά και έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Lahzatan (Two Moments), a collection of poems in Arabic (Κάιρο, 1996) και Once upon a Time, a collection of poems in English (Κάιρο, 2007). Για την ενασχόλησή του με την ποιητική συγγραφή, λέει χαρακτηριστικά: «Γράφω ποίηση, γιατί πολύ απλά υπάρχουνε φορές που δεν έχω τίποτε άλλο να πω, αλλά και γιατί απεχθάνομαι τη φλυαρία».

Α' δημοσίευση: Θράκα