Tα παιδιά που αγαπιούνται | Ζακ Πρεβέρ





Jacques Prévert (1900-1977)




JACQUES PRÉVERT


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ

Τα παιδιά που αγαπιούνται φιλιούνται όρθια
Με τις πλάτες στις πόρτες της νύχτας
Κι οι περαστικοί τα δείχνουν με το δάχτυλο
Μα τα παιδιά που αγαπιούνται
Δεν είν’ εκεί για κανέναν
Κι είναι μονάχα ο ίσκιος τους
Που τρέμει μες στη νύχτα
Προκαλώντας την οργή των περαστικών
Την οργή, την περιφρόνηση, τα γέλια και τον φθόνο τους
Τα παιδιά που αγαπιούνται δεν είν’ εκεί για κανέναν
Είν’ αλλού πολύ πιο μακριά απ’ τη νύχτα
Πολύ πιο ψηλά απ’ τη μέρα
Μες στο εκθαμβωτικό φως της πρώτης τους αγάπης






Μετάφραση: Νικολέττα Μ. Σίμωνος

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι