Colette

«Κύπρος 1974», χαρακτικό, Α. Τάσσος (1914-1985) 1974, ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ                      Στους Αγνοούμενους Ήρωες  Παύλο Κουρούπη Χρήστο Γρίβα Χρίστο Καρεφυλλίδη ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ, ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΕΝΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ Της Θεάς Αφροδίτης η πατρίς είσαι εσύ, νησί μου Που τα νερά σου γέννησαν με τον Αίολο για πόνο Την των Θεών πιο λατρευτή κι αγαπημένη κόρη Εσύ, φύτρα Αγίων ιερή, με δυόσμο μοσχοβολιστή έως τα πέρα όρη Κοχύλι χρυσοποίκιλτο, σκαρί μαλαματένιο Στης Μεσογείου την καρδιά βρίσκεσαι αραγμένο Κι ολόγυρά σου τα νερά ολόγλυκης αλμύρας Να σ’ αγκαλιάζουνε σφιχτά πάντοτε με φροντίδα. Γιατί ετούτα τα νερά ξέρουνε για τον φθόνο Που τρέφουνε για σένανε καράβια από δω γύρω Μα κι απ’ αλλού, σκαριά φριχτά, γεμάτα Εωσφόρο. Θάλασσας κύματα λευκά, κοπάδια ατσαλωμένα Και ουρανόσταλτα αγγέλων τάγματα στα γαλανόλευκά τους Κύπρος μου, όμορφο νησί, εσένα διαφεντεύουν. Ψυχές από το τιμημένο χώμα σου πλασμένες Κι άλλες από της Μάνας σου το τιμημένο χώμα Φρουροί ακοίμητοι για εσέ, αθώα Κύπριδά μου

Seated close to the evening fire, old man Gray Mountain, 91, told his small grandchildren legends about the early days of the Navajo people. Leonard McCombe The LIFE Images Collection/Shutterstock https://www.life.com/history/navajo-heritage-photos/ Στην ομορφιά ας περπατώ Ολημερίς ας περπατώ Μες στον κύκλο των εποχών ας περπατώ Όμορφα θα ’χω ξανά Όμορφα πουλιά, Όμορφα χαρούμενα πουλιά Στο μονοπάτι το στρωμένο με τη γύρη ας περπατώ Με τις ακρίδες γύρω από τα πόδια μου ας περπατώ Με τ’ αγιάζι γύρω από τα πόδια μου ας περπατώ Με την ομορφιά ας περπατώ Με την ομορφιά εμπρός μου ας περπατώ Με την ομορφιά πίσω μου ας περπατώ Με την ομορφιά πάνωθέ μου ας περπατώ Με την ομορφιά κάτωθέ μου ας περπατώ Με την ομορφιά ολόγυρά μου ας περπατώ Στα γηρατειά, σε μονοπάτι ομορφιάς σαν τριγυρνώ, με ζωντάνια, ας περπατώ Στα γηρατειά, σε μονοπάτι ομορφιάς σαν τριγυρνώ, ζώντας ξανά, ας περπατώ Τετέλεσται στην ομορφιά. Τετέλεσται στην ομορφιά. Μετάφραση: Νικολέττα Σίμωνος