Προσευχή

Βροχή, βροχή, βροχή
Αγία Τριάδα μου εσύ
Σε ικευτέουν οι γέροι, οι νέοι, τα παιδιά
τα δέντρα, τα φυτά που στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν
τα ζώα τα έρμα τα δεμένα τα σκυλιά που 

στωικά θωρούσανε τον θάνατο να τους τυλίγει

Βροχή, βροχή, βροχή
Αγία Τριάδα μου εσύ
Το χώμα σε εκλιπαρεί
Βρέξε τα χείλη της αγάπης μου
Σκούπισε από το μέτωπό της τον ιδρώτα
"Ό,τι δεν φθάνει το χέρι, το ξεπερνάει η καρδιά" 

καλά δε λέω, Μάτση μου γλυκιά 

αγαπημένη

Βρέξε, Θεέ μου, βρέξε, να χαρείς
Τα σύννεφα παρακαλώ μα τουφεκίζω
Τη φωτιά των εγκλημάτων να θανάτωσω μια για πάντα επιθυμώ
Σαν πυροσβέστης κατάκοπος κι ακάματος
που κλαίει με λυγμούς μάχοντας 

με τον όλεθρο - κράτα γερά, καλέ μου

Πονώ, αγάπη μου, πονώ
Οι κραυγές 

τα πονεμένα μ' απόγνωση ζωγραφισμένα πρόσωπα του κόσμου με στοιχειώνουν
Παραμιλώ, καρφί μες στην καρδιά κάθε ζεματιστή πευκοβελόνα
Παραμιλώ, μα να σου μια ελιά σαν ήλιος 

λαμπαδιάζει σαν ήρωας λεβεντονιός αιωνόβιο δεντρό

με παίρνει αγκαλιά
και μου μιλά παρήγορα, γλυκά
"Καρδιά μου, μην πονάς
Σαν φοίνικες κι εμείς 

από τις στάχτες μας ξαναγεννιόμαστε
Ποτέ μην το ξεχάσεις".




Ν. | 08.08.2021 | Ημερολόγιο