Ένα παιδί μου είχε πει | Αλαίν Μποσκέ
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ
Ένα παιδί μου είχε πει:
«Η πέτρα είναι βάτραχος που έχει κοιμηθεί».
Ένα άλλο παιδί μου είχε πει:
«Ο ουρανός είναι μετάξι ντελικάτο πολύ».
Ένα τρίτο παιδί μου είχε πει:
«Ο ωκεανός, άμα φοβάται, φωνασκεί».
Δε λέω τίποτα, μόνο μειδίαμα στα χείλη ελαφρύ.
Του παιδιού τ’ ονείρατο νόμος εστί.
Κι ύστερα, γνωρίζω πως η πέτρα
Είν’ όντως ένας βάτραχος,
Μα αντί να κοιμάται
Με κοιτάει ξάγρυπνος.
«Η πέτρα είναι βάτραχος που έχει κοιμηθεί».
Ένα άλλο παιδί μου είχε πει:
«Ο ουρανός είναι μετάξι ντελικάτο πολύ».
Ένα τρίτο παιδί μου είχε πει:
«Ο ωκεανός, άμα φοβάται, φωνασκεί».
Δε λέω τίποτα, μόνο μειδίαμα στα χείλη ελαφρύ.
Του παιδιού τ’ ονείρατο νόμος εστί.
Κι ύστερα, γνωρίζω πως η πέτρα
Είν’ όντως ένας βάτραχος,
Μα αντί να κοιμάται
Με κοιτάει ξάγρυπνος.
Μετάφραση: Νικολέττα Σίμωνος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου