Περί έρωτος

Ονείρατα θεριασμένα καβαλάνε πλάτες αναστεναζώντων.
Αλογίζουν γρανάζια παλμών, καθώς τίκτουν ηδονές οργασμών
οι ανταριασμένες βαθύκολπες των αναβλεμμάτων σιωπές μας.

Έλα και κάρφωσε το φεγγάρι και τ’ αστέρια σου τα παλλόμενα στα
άλικα ρόδα τα φλογίζοντα του κόρφου μου. Τις πλημμυρίδες σου αποσφράγισε
και μη σκιαχτείς το ατελεύτητο του έρωτα.
                                                                  Είναι η μόνη κατάργηση του θανάτου.

Νικολέττα Σίμωνος

Συμμετοχή στο "Ανθολόγιο ΙΙ: Φωτοσκιάσεις" της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης