Xαμένη παρτίδα

Το ποίημα είναι χαμένη παρτίδα σκάκι

Χαμένη παρτίδα στα χαρτιά, στο κρεβάτι
Το ποίημα είναι η φωτιά που θες να πέσει να σε κάψει
Η γη που θες να ανοίξει να σε καταπιεί
Το τσιγάρο που δεν κάνεις
Το ποτό που δε σε πιάνει
Η στιγμή που δε σ' αφήνουν ν' αντιδράσεις
Οι κλειστές οι διαβάσεις
Στη φωνή σου η φραγή
Η ήττα της ομάδας σου
Η τσέπη σου η άδεια
Η μαύρη τύχη σου
Μα κι ο χαμένος άσσος στο μανίκι σου
Το τάλιρο που δίνεις ακόμα κι αν δεν το 'χεις
Το σώμα το νεκρό που ζει και αναπνέει και περπατάει και αγκαλιάζει και γελάει
Το ίδρυμα που έγινε παλάτι και
το νοσοκομείο Disney Land για τα παιδιά
Η ποίηση που έφτυσε κατάμουτρα τις κλίκες,
τους Γραμματείς και Φαρισσαίους της - κι είναι πολλοί
Κι ο έρωτας
Ο έρωτας στο καμπαναριό της Παναγίας των Παρισίων
Ο έρωτας μπρος στα γαλανά μάτια των λύκων που φοβάσαι - τι έρωτας, αλήθεια
Ινδιάνε, το βέλος σου - το βέλος σου
Ο έρωτας μες στο νερό - της θάλασσας
Ο έρωτας που αντιδρά γιατί δε θέλει να μπει
στην καρδιά - αλλά θέλει - και το θέλει πολύ
Ο έρωτας μες στο νερό - της θάλασσας
Ο έρωτας μες στο νερό - της θάλασσας
Ο έρωτας μες στο νερό - αχ, ο έρωτας μες στο νερό
Το ποίημα - τι είναι το ποίημα;
Το ποίημα είναι μια χαμένη παρτίδα ζωής
Γιατί έτσι και δεν είναι, τότε δεν είναι ποίημα.

               

Κι εμείς, φίλε, τη βάψαμε.