Το Παρίσι μου



Η μαμά κι εγώ στο Παρίσι (από το προσωπικό αρχείο μου)




Άνοιξε, παραθύρι μου,
να βουτήξω μέσα του, 
να μεθύσω απ' του Σικουάνα το
κρασί του,
κι έτσι εντελώς νηφάλια,
να πνιγώ στην ομορφιά του. 
Τούτη θα 'ναι η αυτοχειρία μου. 

Το ξέρω. Με περιμένει. 
Μια ζωή με περιμένει

το Παρίσι μου.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι