Η μόνη Βιτάλια που ξέρω

τη λέγανε Βιτάλια

κι ήτανε φίλη, κουμπάρα και γειτόνισσα της Ιωάννας
- της γιαγιάς μου
Καϊμακλιώτισσα κι αυτή και
του δημοτικού εγώ ακόμα κοριτσάκι

δεν την ξανάδα από τότε
ούτε και πρόκειται να είναι ακόμα ζωντανή
ούτε και έχω την όψη της στη μνήμη μου κρατήσει

το όνομά της, όμως, το κρατάω

γιατί είναι τόσο ευειδές
το όνομά της
μυρίζει καφέ ελληνικό, μυρίζει γιασεμί, γλυκό κεράσι
μυρίζει τη γιαγιά μου
και ζωγραφίζει μπιγκόνιες, κρίνους και σεμέ με βελονάκι
και ζωγραφίζει την αγάπη

η «γεμάτη ζωντάνια» κόρη των Ρωμαίων

και είναι κρίμα τόσο ωραίο όνομα

σε πλάσμα να μην το 'χω ξανακούσει
και είναι κρίμα η κυρία Βιτάλια της αθωότητάς μου
να 'ναι η μόνη με το όνομα Βιτάλια που ξέρω

Vitalia flowers, photo by Nicoletta Simonos

Ημερολόγιο | 29.12.22