Χριστούγεννα Ι

Τα Χριστούγεννα φωνάζουν
με τις εορταστικές ιαχές και τα πλουμίσματα
τον ερχομό τους
κι οι αρλεκίνοι του δρόμου χαρίζουν στο
τσουχτερό της νύχτας αγέρι
το χαμόγελο εκείνο το πλατύ που
δεν μπορεί τη θλίψη του να κρύψει

Παιδιά του κόσμου όλου
παιδιά του κόσμου του δικού μας και του άλλου
φωτίστε με τα μάτια σας τους γεμάτους
μοναξιά και απόγνωση ατέρμονους δρόμους

Γίνετε εσείς της γης τα αστέρια
Εσείς γίνετε και τα χαμόγελα του ουρανού

Και δείτε την καρδιά σας κόκκινα ν' ανθίζει ρόδα σαν εκείνα του μαγιού
Δεκέμβρη μήνα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι