Φθινόπωρο



Bamberg, Germany
Photo by @magictiron, Source


Τα κυνικά καύματα θέρισαν και τα λιγοστά
εναπομείναντα στάχυα, όστρακο
το θέρος που σφάλισε κι εντός του έκρυψε, ωσάν
πέρλα αυτόφωτη και ιριδίζουσα, ολάκερο τον ήλιο
                                                                    - περίαπτον στον λαιμό κρεμάμενο.
Κι εμείς ντυθήκαμε· την ίδια στιγμή που ξεντύθηκαν τα δέντρα
ρίχνοντας τα φύλλα τους πάνω στο νοτισμένο χώμα, σαν
έτοιμα από καιρό, την εξιλέωση να ενδυθούν μέσω
του επουράνιου ύδατος.

Ευλογημένος όστις την αξιωθεί
την κάθαρση ετούτη


Στέκουν τα δέντρα μες στα ρουμάνια του κόσμου, προβάλλοντας
με σθένος την άχραντη γύμνια τους μπρος στα μάτια τ' ουρανού,
ως αναμένουν στωικά το πρώτο δάκρυσμά του.

Εγώ σαν και τα δέντρα θα ξεγυμνωθώ.

Αντάμα με τα δέντρα, γυμνά αυτά, γυμνή κι εγώ,
θα προσδοκώ
οθόνιο χειμωνικό
να 'ρθει να με σκεπάσει.




Οκτ. 2013

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τον γιο που δεν έχω

Καλοκαίρι

1974, Το μαύρο καλοκαίρι