Το ρόδο το λευκό | Attilio Bertolucci
 |
| Attilio Bertolucci (1911-2000) |
ATTILIO BERTOLUCCI
ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΟ ΛΕΥΚΟ
Για σένανέ θα κόψω
το ύστατο ρόδο του κήπου,
το ρόδο κείνο το λευκό που με την πρώτη
ανθίζει την ομίχλη.
Μέχρι χτες τις αδηφάγες μέλισσες
μουσαφιραίες είχε,
μα είν’ ακόμα τόσο γλυκό
που να ριγεί σου κάνει την καρδία.
Είν' το πορτρέτο σου στην ηλικία των τριάντα,
αφηρημένη ελαφρώς, όπως θα είσαι τότε
σε κείν' την ηλικία.
Για σένανέ θα κόψω
το ύστατο ρόδο του κήπου,
το ρόδο κείνο το λευκό που με την πρώτη
ανθίζει την ομίχλη.
Μέχρι χτες τις αδηφάγες μέλισσες
μουσαφιραίες είχε,
μα είν’ ακόμα τόσο γλυκό
που να ριγεί σου κάνει την καρδία.
Είν' το πορτρέτο σου στην ηλικία των τριάντα,
αφηρημένη ελαφρώς, όπως θα είσαι τότε
σε κείν' την ηλικία.
Μετάφραση: Νικολέττα Μ. Σίμωνος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου